روشن است







زیاده روشن است



















تاریک می شود اگر نباشی؟








پس برگرد



























































این دشت آفتابی را شب کن























گاهی توی خونم کم می شود




برگشته حالا






















برگرد





























تا دوباره کم شوی




تا دوباره هیچ کس نباشد که دریابد






به هزار پرده بپوشی کر خود را

.
.
.


























برگرد
























بودنت بهانه ی تاریک تر شدن است



خاموش کردن





















برگرد




























تا به تو که فکر می کنم پاره ی من باشد که نیست















سامانه ی کوانتومی را که اندازه بگیرند می میرد



کم می شود



کوتاه می شود تا یکی از ویژه بردار ها









کوتاه نمی خواهمت
















رویایت







کابوست











آه آن پریده رنگ خواندن ها برایت






















هاااااخ



























کلمه تمام است میان ما



















برگرد

















یا که با شبی به سنگینی کائنات بازگرد









سنگین تر